Το ανεστραμμένο θήλωμα ή αλλιώς θήλωμα του Schneider βρίσκεται χαρακτηριστικά στο πλάγιο ρινικό τοίχωμα και σπάνια στο διάφραγμα. Είναι ο συχνότερος καλοήθης όγκος παραρρινίων κόλπων.  Ο επιπολασμός του όγκου είναι μεταξύ 0.5%-0.7% όλων των όγκων. Η παθοφυσιολογία του όγκου δεν είναι ξεκάθαρη, εν τούτοις φαίνεται κάποια συσχέτιση με τον ιό HPV. Δεν φαίνεται κάποια άλλη συσχέτιση του νεοπλάσματος, είτε με αλλεργίες, είτε με ρινικούς πολύποδες. Χαρακτηριστικά εισβάλει στο μέσο ρινικό όρο και σε τουλάχιστον ένα παραρρίνιο κόλπο με πιο συχνό το ιγμόρειο και τα ηθμοειδή ακολουθούμενα από το σφηνοειδή και τον μετωπιαίο. Τα ανεστραμμένα θηλώματα είναι συνήθως ετερόπλευρα, αλλά έχουν αναφερθεί και περιπτώσεις αμφοτερόπλευρων σε ποσοστό 13%.

Ασθενείς με ανεστραμμένο φύλλωμα προσέρχονται για ρινική απόφραξη, ρινόρροια και μονόπλευρη επίσταξη. Άλλα συμπτώματα είναι αίσθημα πίεσης στο πρόσωπο, κεφαλαλγία και διαταραχή όσφρησης. Στην ενδοσκόπηση δεν υπάρχει εύκολη χαρακτηριστική διαφοροποίηση μεταξύ ενός ανεστραμμένου θηλώματος και ενός φλεγμονώδους πολύποδα. Φαίνεται πως το ανεστραμμένο θήλωμα μπορεί να είναι ισχυρότερο και λιγότερο διάφανο από τον μέσο πολύποδα. Η παθολογοανατομική μελέτη ωστόσο θα δείξει σαφείς διαφορές (συνήθως εισβολή του επιθηλίου στο υποκείμενο στρώμα) ώστε να διαγνωσθεί η φύση του όγκου.

Θεραπεία

Η θεραπεία έγκειται εις την ολική εκτομή του όγκου. Η παλαιότερη προσπέλαση ήταν η πλαγιά ρινοτομία ή μέση γναθεκτομή για να επιτευχθεί ριζική εξαίρεση του όγκου. Πρόσφατα με την πρόοδο στην ενδοσκοπική τεχνική η ενδοσκοπική εξαίρεση του όγκου χρησιμοποιείται πολύ συχνότερα. Τα πλεονεκτήματα της μεθόδου αυτής είναι η βελτιωμένη έκθεση της νόσου στο χειρουργό, ο καλύτερος έλεγχος της αιμορραγίας και οι λιγότερες επιπλοκές. Μια σπουδαία παρατήρηση αποτελεί το γεγονός πως ολόκληρο το δείγμα από την εξαίρεση του όγκου πρέπει να μελετάται προσεκτικά από τον παθολογοανατόμο με πολλαπλές τομές, ώστε να αποκλειστεί τυχόν εστία πλακώδους καρκινώματος. Δυστυχώς ακόμα και οι ενδοσκοπικές επεμβάσεις δεν αποκλείουν την υποτροπή. Η υποτροπή σε τέτοιους όγκους είναι δυστυχώς πολύ συχνή με ποσοστό 8%-48%.  Η μετεγχειρητική πορεία και η ποιότητα ζωής των ασθενών βελτιώνονται συνεχώς, όσο αυξάνεται η εμπειρία μας στο συγκεκριμένο πεδίο της ενδοσκοπικής χειρουργικής των παραρρινίων κόλπων