Πώς γίνεται η επέμβαση για αφαίρεση όγκων από την παρωτίδα?

Η χειρουργική επέμβαση για καλοήθεις όγκους στην παρωτίδα έχει υποστεί πολλά εξελικτικά βήματα τον περασμένο αιώνα. Η δυσκολία στην επέμβαση έγκειται κυρίως στο οτι μέσα από την παρωτίδα διέρχεται το προσωπικό νεύρο. Το νεύρο αυτό είναι υπεύθυνο για τις κινήσεις του προσώπου. Πριν από τη δεκαετία του 1930, το επίκεντρο της χειρουργικής επέμβασης στην παρωτίδα ήταν να περιοριστεί ο κίνδυνος παράλυσης του προσωπικού νεύρου, η οποία έκανε την ενδοκαψική αφαίρεση την πιο συνήθη διαδικασία. Ωστόσο, παρατηρήθηκε ευρέως ότι ο μετεγχειρητικός κίνδυνος υποτροπής ήταν απαράδεκτα υψηλός, ακόμη και για καλοήθεις όγκους.

Επιπολής ή μερική παρωτιδεκτομή

Έτσι, οι χειρουργοί άρχισαν να υποστηρίζουν την επιπολής παρωτιδεκτομή (SP) και / ή μερική αφαίρεση της παρωτίδας, η οποία μείωσε τον κίνδυνο υποτροπής στο τρέχον επίπεδο του περίπου 2%.

Τι περιλαμβάνει δηλαδή η επέμβαση αυτή στην παρωτίδα?

Με τομή παρωτίδας το πρώτο μέλημα του χειρουργού είναι η αναγνώριση του προσωπικού νεύρου, που περνάει μέσα από τον αδένα. Κρίσιμη στην αναγνώριση αυτή είναι η νευροπαρακολούθηση. Κατά την επέμβαση δηλαδή, χρησιμοποιούμε μια συσκευή που με ηλεκτρόδια και έναν ειδικό στυλεό, βοηθά στην αναγνώριση του προσωπικού νεύρου. Ακολουθεί η παρασκευή του επιπολής λοβού και η αφαίρεση του όγκου. Η επέμβαση αυτή στην παρωτίδα έχει και τα μικρότερα ποσοστά υποτροπής. Με τη μείωση της υποτροπής, όμως, ήρθαν επίσης οι ανεπιθύμητες επιπλοκές του αυξημένου τραυματισμού του προσωπικού νεύρου, του συνδρόμου Frey και του συριγγίου. Γι’ αυτό προσφάτως έχει αναγνωριστεί ως επαρκής λύση η εξωκαψική αφαίρεση όγκων στην παρωτίδα. 

Η σχέση της παρωτίδας με το προσωπικό νεύρο.

Η σχέση της παρωτίδας με το προσωπικό νεύρο.

Εξωκαψική επέμβαση

Πρόσφατα, η εξωκαψική ανατομή (ECD) προέκυψε ως συμπληρωματική μέθοδος για την αφαίρεση καλοήθων παρωτιδικών όγκων. Η εξωκαψική ανατομή μπορεί να διαφοροποιηθεί από την ενδοκαψική, η οποία συνεπάγεται ρήξη της κάψας του όγκου και την «απομάκρυνση» του νεοπλάσματος. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα υψηλούς ρυθμούς υποτροπής λόγω ελλιπούς εκτομής και διασποράς του όγκου εντός της παρωτιδικής θήκης.

Η εξωκαψική επέμβαση όμως, πραγματοποιείται με προσεκτική παρασκευή γύρω από την κάψα του όγκου υπό μεγέθυνση χωρίς αναγνώριση του νεύρου. Η χρήση αυτής της τεχνικής έχει δείξει μειωμένες χειρουργικές επιπλοκές για καλοήθη εκτομή όγκου παρωτίδας.

Τα στοιχεία που υποστηρίζουν τη χρήση της εξωκαψικής επέμβασης στην παρωτίδα για καλοήθεις όγκους, που πληρούν ορισμένα κριτήρια, έχει αναγνωριστεί πλέον ως η ορθότερη από πολλούς συγγραφείς. Μπορεί να είναι μια αποτελεσματική και χαμηλού κινδύνου μέθοδος για την απομάκρυνση καλοήθων, επιφανειακών παρωτιδικών όγκων που είναι μικρότεροι από 4 cm. Έχει παρόμοια ποσοστά υποτροπής και χαμηλότερη νοσηρότητα από την επιφανειακή παρωτιδεκτομή. 

Η επέμβαση πραγματοποιείται με προσεκτική παρασκευή γύρω από την κάψουλα του όγκου. Απαιτείται καυτηριασμός των αγγείων με διπολική διαθερμία,. Η επέμβαση γίνεται υπό μεγέθυνση, και χωρίς κάκωση του προσωπικού νεύρου, με παράλληλη νευροπαρακολούθηση του προσωπικού νεύρου από έμπειρο μόνο χειρουργό παρωτίδας. (Laryngoscope. 2015; 125: 1039-1040).

ΩΡΛ Πλιούτας Ιωάννης MD PhD FEB ORL-HNS

Διδάκτωρ Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών

25ης Μαρτίου κ Θράκης 87.  Πετρούπολη.

Τηλέφωνο ιατρείου:  2114116011